Nieuwe liefde
Blijf op de hoogte en volg Maaike
26 Oktober 2016 | Australië, Sydney
Hallooootjes!
Pfff, geen idee waar ik moet beginnen! Allereerst was Thailand echt super gaaf! Voor verhalen raad ik u aan om contact op te nemen met Mevrouw Suzanne van Gorp :). Als ik zo de foto's terugkijk, besef ik pas hoe mooi Thailad eigenlijk is. Van het dikke hectische en meurende Bangkok, naar huge-ass muggenbulten in de Jungle, naar onbesnuts cocktails zuipen op sprookjesstranden. Alleen had de vakantie wel een minpuntje. In de categorie: I am a strong independent woman en kan de hele wereld aan: WRONG! Ik was de eerste anderehalve week zo trots op mijn darmen, maar de laatste dagen hebben ze me toch in de steek gelaten. Een bacterie besloot een feestje te gaan vieren in mijn lichaam, waardoor ik (op zijn zachts gezegt) de laatste dagen niet meer heb kunnen genieten van het Thaise eten. Achjaa, shit happens (letterlijk).
En dan... toen was het 17 oktober, het moment van de waarheid. Mijn companion had me verlaten en ik bleef ganz-allein achter. Wonder boven wonder had ik nog steeds niet het besef dat ik er nu echt alleen voor stond. Aangezien mijn fleugzeug pas de volgende avond vertrok, heb ik nog even in een crappy hoteltje in de ghetto van Bangkok overnacht.
Eenmaal weer op het vliegveld aangekomen had ik al nieuwe Australische matties gemaakt voordat ik uberhaupt in Australie was (WhoopWhoop). 2 gasten uit Melbourne gingen weer terug naar huis na hun roadtrip door Europa. Na een verrekes lange vlucht (9 uur, 5 minuten en 32 seconden) was in dan EINDELIJK in het zonovergote (AHUM) Sydney. Het moment waar ik al een halfjaar tegenaan zat te hikken: DE DOUANE, DE MIGRATIE, DE QUARANTINE. GODSAMME, waarom heb ik in hemelsnaam zovaak het programma ' bordersecurity Sydney' gekeken? Jaaaa leuk, Thailand-Australie is een bekende drugssmokkelroute. Ondanks dat ik natuurlijk een heel lief, klein, schattig en onschuldig meisje ben, brak het zweet me wel uit. Oke, stap 1: Mirgratie. Na een paar heftige vragen (wat heb je gestudeerd, wil je alleen maar in Sydney blijven) mocht ik door. Stap 2: de Quarantine. ' You have to go to the red gate'. WAAAA red, rood, rouge... ALARMALARM. En toen stond ik daar, in de hal, precies zoals op de televisie. Uiteindelijk moest ik mijn bagage op de grond zetten. Komt daar een beer van een vent aan met een dikke hond. ' yeaaah, come on buddy, good boy, good dog!'. Natuurlijk was er neits aan de hand en mocht ik gewoon gaan. Ik allemaal klunzen met mijn huis weer op mijn rug te binden. Begint de beer van de vent tegen me te praten waar ik vandaan kwam etc. Aaaah jaaa Nederland, superleuk! Daar ben ik vroeger nog ooit naar een Rave-party geweest blablabla...
Nou.. eindelijk kan het verhaal dan echt beginnen. De eerste week Sydney. Ik had nog twee vrije dagen voordat mijn Ultimate Oz week begon (Activiteitenweek georganiseerd door reisorganisatie voor backpackers). Met knikkende knieen deed ik de deur van mijn hostelkamer open. Wie zou ik daar aantreffen? Zouden het leuke mensen zijn? Uiteindelijk waren mjn kamergenoten een stel duitsers die samen al een gang hadden gevormd. Superveel behoefte om met mij te socialeizen hadden ze niet volgens mij. Dikke prima, kan ik lekker mijn jetleg wegwerken en nog een beetje uitzieken. De tweede dag ben ik Sydney gaan verkennen. Jezusminaa, ik heb echt het richtingsgevoel van een dooie pindaschil. Maaaaar, dat brengt je wel weer op plaatsen waar je anders nooit zou komen. Daarnaast was Sydney een beetje teleurstellend. Kom je net terug uit Azie, ben je eindelijk in Sydney. WOOEHOEOE, kom je alleen maar aziaten tegen op straat. Misschien heeft het er wel mee te maken dat we vlakbij Chinatown zitten :). savonds was er een ' Wine n Cheese party' georganiseerd vanuit het hostel. Daar heb ik mijn avond voornamelijk doorgebracht met Hannah (een meisje uit Zweden), en zijn we geeindigt op een random kamer waar we wat liters goon hebben weggewerkt. (Goon is goeikope wijn uit een doos).
En toen was het zover: DE ULTIMATE OZ WEEK! Alleen maar lof hiervoor! Kneitergave week, superleuke mensen leren kennen en ben zoooooo blij dat ik dit avontuur ben aangegaan :D
De eerste dag gingen we door Sydney wandelen. De andere mensen uit de Ultimate week waren vooral Nederlanders (HEUHEU), Duitsers, Engelse, en nog wat andere verloren mensen zoals een Deen, een Canadees, een Zwiterse en een Fransman die op wonderbaarlijke wijze opeens van de aardbodem is verdwenen. Echt superleuke mensen allemaal! De eerste dag vooral met de Nederlanders opgetrokken. Niet alleen omdat dit voordehandliggend is, maar vooral omdat Anges en Sharity echt superchill zijn (En dan nu hopen dat ze mijn blog ook lezen...). Deze dag ook voor het eerst HET OPERAHOUSE gezien. Lekker cliche natuurlijk, maar toen begon het uiteindelijk een beetje op me in te dalen dat ik aan de andere kant van de aardbol ben.
De dag erna zijn we naar de bank gegaan om onze Australische rekening te openen. Samen met Agnes moest ik met de meneer van de bank (Lucas) een kamertje in om alles in orde te maken. Ik voelde me net een getrouwd stel. Samen naar de bank om rekeningen te openen en handtekeningen te zetten. Daarna hadden we een harbourcruise door de haven van Sydney. En toen was het besef er pas ECHT. In de bikini bbq-en op de boot, met uitzicht op het operahouse, de harbourbridge en natuurlijk veel te veel wijn achter te kiezen. Savonds was het Party in de Sidebar (de bar die onder ons hostel zit). Halverwege de avond besloten we dat het wel leip was om naar Darling Harbour te gaan, om daar ergens te gaan stappen. Na miljoenen keren te zijn foutgelopen, waren we er eindelijk. En toen had onze geliefde Sharity haar ID niet bij. Dus besloten we om onze tocht weer naar het hostel te vervolgen. Omdat iedereen zo gaar als Gerrie de Gare Garnaal was, lekker naar bedje gegaan. Nouja lekker... Ik moet nog wel even wennen aan alle snurkende mensen op de kamer.
De volgende dag weer vroeg uit de veren om van Coogee Beach naar Bondi Beach te wandelen. Ik wilde het eigenlijk voor jullie verzwijgen, maar het was echt STERVESKOUD. Dus dat was lekker warme choco drinken onderweg (helaas zonder slagroom). Een frikandelletje uit de muur was ook wel lekker geweest, maar helaas zal ik daar nog even op moeten wachten.. Maar het was wel een mooie wandeling :). Ondertussen nog even een Walvis gespot in de zee. savonds hadden we een kroegentocht. Ik heb me vooral verbaasd over hoe duur de drankjes zijn! Achjoh, 4,50 euro voor een biertje, 7 euro voor een mix. Alsof het niets is... (Gelukkig is de Goon uitgevonden) Sponsors zijn dus altijd welkom....Maar niet alleen in de kroeg is het duur. ALLES is duur 5,6 euro per kilo paprika, 3,5 euro voor een pak koekjes.. Na een nacht vol dansjes (en iets minder drankjes) back to the hostel! En wat hoor je te doen na een avondje stappen? Heeee das toevallig, ik heb nog een doosje eieren in de koelkast in de keuken van het hostel staan! Owneee, de keuken is om 10pm dicht. Fuck it, laten we gewoon even kijken. Toen Agnes en ik bij de keuken aan kwamen waren 2 gasten aan het poetsen. Na onze vrouwelijke charmes in de strijd te hebben gegooid, hadden we lekker eitjeeeees! :D.
Erna zijn we naar ' basecamp' gegaan. Dit is een verblijf in Port Stephens, waar we in cabins sliepen. Zoveeeeeeel gaver dan de stad! Het echte Australie :). Ik weet het zeker, voordat ik naar huis ga wil ik ECHT een schaap hebben geschoren en in de outback hebben gewerkt :). Eeeeeeeeen, ik ben verliefd geworden deze dag. Ik wist dat het eraan zat te komen, maar dat het al in de eerste week zou gebeuren was een beetje onverwachts. De uitverkorne is Josie aka Josephine. De kangaroo die al weetikhoeveel jaar op Basecamp leeft. Wat een geniaal beest! Wat issie zacht! Wat issie lief! Jaaa, daar wil ik de rest van mijn leven mee doorbrengen. In de avond hebben we lekker wijntjes gedronken op het strand. (Met de groep natuuelijk, Josie wilde helaas niet mee)
En toen was het alweer maandag. Voor de mensen die mij een beetje kennen: knopen doorhakken is niet mijn sterkste kant. Heelzeker niet als het gaat om zoveeeel gave dingen die je kunt doen (en het natuurlijk ook allemaal wel wat centjes kost). Maaarrrr het is zover: as vrijdag (28 oktober) vertrek ik naar de Eastcoast. Verder hebben we deze dag echt veel gave dingen gedaan. Met een 4x4 gecrossed door de zandvlakte en lekker sandboarden (waaaa dat is echt gaaf! Als het een olympische sport zou zijn, zou ik eraan meedoen). Nadeeltje: er komt echt overal zand. en met overal bedoel ik ook echt overal! Daarna zijn we naar ' Tomaree Head' gewandeld. WAAAAAA, zo godsgruwelijk mooi! Smiddags lekker chillen met die billen op het stand :)
Minpuntje van de dag: Josie negeert me een beetje. Toch best heftig, als dat het enige is waar je je zorgen over moet maken. Dat een kangaroo geen zin heeft om een selfie met je te maken.. Snachts heb ik nog wel een heftige nacht gehad. Klokslag 3.47am werd ik wakker omdat mijn blaas vol zat. Heel leuk allemaal. Maar het WC gebouw zat een stukkie verderop. Enjaa, de Australische wildernis... Er zijn dsaar wel gewoon slangen, spinnen, en possums. En pikdonker natuurlijk. MAAR IK HEB HET OVERLEEFD!
En toen was de Ultimate Oz week alweer bijna voorbij. Op dinsdag gingen we terug van Port Stephens naar Sydney. Op deze dag heb ik echt een moeilijke beslissing moeten nemen. Het is officieel over tussen mij en Josie. Nadat ze me niet eens is komen uitzwaaien, was ik er klaar mee. Liefde moet wel van twee kanten komen... Het huwelijk is inmiddels afgeblazen. Na de mislukte poging om afscheid te nemen van Josie, en natuurlijk het prachtige Basecamp vaarwel te zeggen, hadden we een dolfijnentour.
Tegen mijn verwachtingen in, hebben we een gang gezien van 5 dolfijnen. Superleuk! Ze kwamen ook best dicht bij de boot. Helaas is mijn doel niet gelukt: een selfie met een dolfijn was toch een beetje te hoog gegrepen.
En daar was het hoogtepunt van de dag: na een week lang op pizza, burgers en nog meer ongezond eten te hebben geleefd, hebben wel lekker PASTA MET HEEL VEEL GROENTJES gemaakt :).
En toen was het alweer vandaag... Een dag om de administratie bij te werken. Morgen naar de Blue Mountains met een stel van de oz groep en overmorgen starten met de Eastcoast!
Voor degene die zich druk om mij maken: NIET DOEN! Ik vermaak me hier prima :). Daarnaast vind ik het hostelleven echt geniaal. Iedere nacht heb je wel weer iemand anders op je kamer liggen. Helaas is het niet ongewoon dat mensen snurken of andere (rare) dingen doen.
Ik hoop btw niet dat de trend zich gaat voortzetten, want dan kom ik thuis zonder hersens en kan ik mn diploma weer inleveren. Op de eerste dag na, nog iedere avond feesten, alcohol en nog meer alcohol...(sorry mams, ik doe wel verantwoordelujk hoor!)
Tjuuuuus!
PS. fotos volgen nog! (Er klopt nog geen zak van, maar er wordt aan gewerkt)
UPDATE: fotos uploaden vanuit telefoon hierop gaat op zn zachts gezegd best wel kut. Voor deze ronde staan de fotos op facebook (sorry mensen zonder facebook...). Maar vgm staan er inmiddels hier wel een aantal fotos op...
Ga even kijken hoe ik t met mn volgende verhaaltje ga fiksen :)
Pfff, geen idee waar ik moet beginnen! Allereerst was Thailand echt super gaaf! Voor verhalen raad ik u aan om contact op te nemen met Mevrouw Suzanne van Gorp :). Als ik zo de foto's terugkijk, besef ik pas hoe mooi Thailad eigenlijk is. Van het dikke hectische en meurende Bangkok, naar huge-ass muggenbulten in de Jungle, naar onbesnuts cocktails zuipen op sprookjesstranden. Alleen had de vakantie wel een minpuntje. In de categorie: I am a strong independent woman en kan de hele wereld aan: WRONG! Ik was de eerste anderehalve week zo trots op mijn darmen, maar de laatste dagen hebben ze me toch in de steek gelaten. Een bacterie besloot een feestje te gaan vieren in mijn lichaam, waardoor ik (op zijn zachts gezegt) de laatste dagen niet meer heb kunnen genieten van het Thaise eten. Achjaa, shit happens (letterlijk).
En dan... toen was het 17 oktober, het moment van de waarheid. Mijn companion had me verlaten en ik bleef ganz-allein achter. Wonder boven wonder had ik nog steeds niet het besef dat ik er nu echt alleen voor stond. Aangezien mijn fleugzeug pas de volgende avond vertrok, heb ik nog even in een crappy hoteltje in de ghetto van Bangkok overnacht.
Eenmaal weer op het vliegveld aangekomen had ik al nieuwe Australische matties gemaakt voordat ik uberhaupt in Australie was (WhoopWhoop). 2 gasten uit Melbourne gingen weer terug naar huis na hun roadtrip door Europa. Na een verrekes lange vlucht (9 uur, 5 minuten en 32 seconden) was in dan EINDELIJK in het zonovergote (AHUM) Sydney. Het moment waar ik al een halfjaar tegenaan zat te hikken: DE DOUANE, DE MIGRATIE, DE QUARANTINE. GODSAMME, waarom heb ik in hemelsnaam zovaak het programma ' bordersecurity Sydney' gekeken? Jaaaa leuk, Thailand-Australie is een bekende drugssmokkelroute. Ondanks dat ik natuurlijk een heel lief, klein, schattig en onschuldig meisje ben, brak het zweet me wel uit. Oke, stap 1: Mirgratie. Na een paar heftige vragen (wat heb je gestudeerd, wil je alleen maar in Sydney blijven) mocht ik door. Stap 2: de Quarantine. ' You have to go to the red gate'. WAAAA red, rood, rouge... ALARMALARM. En toen stond ik daar, in de hal, precies zoals op de televisie. Uiteindelijk moest ik mijn bagage op de grond zetten. Komt daar een beer van een vent aan met een dikke hond. ' yeaaah, come on buddy, good boy, good dog!'. Natuurlijk was er neits aan de hand en mocht ik gewoon gaan. Ik allemaal klunzen met mijn huis weer op mijn rug te binden. Begint de beer van de vent tegen me te praten waar ik vandaan kwam etc. Aaaah jaaa Nederland, superleuk! Daar ben ik vroeger nog ooit naar een Rave-party geweest blablabla...
Nou.. eindelijk kan het verhaal dan echt beginnen. De eerste week Sydney. Ik had nog twee vrije dagen voordat mijn Ultimate Oz week begon (Activiteitenweek georganiseerd door reisorganisatie voor backpackers). Met knikkende knieen deed ik de deur van mijn hostelkamer open. Wie zou ik daar aantreffen? Zouden het leuke mensen zijn? Uiteindelijk waren mjn kamergenoten een stel duitsers die samen al een gang hadden gevormd. Superveel behoefte om met mij te socialeizen hadden ze niet volgens mij. Dikke prima, kan ik lekker mijn jetleg wegwerken en nog een beetje uitzieken. De tweede dag ben ik Sydney gaan verkennen. Jezusminaa, ik heb echt het richtingsgevoel van een dooie pindaschil. Maaaaar, dat brengt je wel weer op plaatsen waar je anders nooit zou komen. Daarnaast was Sydney een beetje teleurstellend. Kom je net terug uit Azie, ben je eindelijk in Sydney. WOOEHOEOE, kom je alleen maar aziaten tegen op straat. Misschien heeft het er wel mee te maken dat we vlakbij Chinatown zitten :). savonds was er een ' Wine n Cheese party' georganiseerd vanuit het hostel. Daar heb ik mijn avond voornamelijk doorgebracht met Hannah (een meisje uit Zweden), en zijn we geeindigt op een random kamer waar we wat liters goon hebben weggewerkt. (Goon is goeikope wijn uit een doos).
En toen was het zover: DE ULTIMATE OZ WEEK! Alleen maar lof hiervoor! Kneitergave week, superleuke mensen leren kennen en ben zoooooo blij dat ik dit avontuur ben aangegaan :D
De eerste dag gingen we door Sydney wandelen. De andere mensen uit de Ultimate week waren vooral Nederlanders (HEUHEU), Duitsers, Engelse, en nog wat andere verloren mensen zoals een Deen, een Canadees, een Zwiterse en een Fransman die op wonderbaarlijke wijze opeens van de aardbodem is verdwenen. Echt superleuke mensen allemaal! De eerste dag vooral met de Nederlanders opgetrokken. Niet alleen omdat dit voordehandliggend is, maar vooral omdat Anges en Sharity echt superchill zijn (En dan nu hopen dat ze mijn blog ook lezen...). Deze dag ook voor het eerst HET OPERAHOUSE gezien. Lekker cliche natuurlijk, maar toen begon het uiteindelijk een beetje op me in te dalen dat ik aan de andere kant van de aardbol ben.
De dag erna zijn we naar de bank gegaan om onze Australische rekening te openen. Samen met Agnes moest ik met de meneer van de bank (Lucas) een kamertje in om alles in orde te maken. Ik voelde me net een getrouwd stel. Samen naar de bank om rekeningen te openen en handtekeningen te zetten. Daarna hadden we een harbourcruise door de haven van Sydney. En toen was het besef er pas ECHT. In de bikini bbq-en op de boot, met uitzicht op het operahouse, de harbourbridge en natuurlijk veel te veel wijn achter te kiezen. Savonds was het Party in de Sidebar (de bar die onder ons hostel zit). Halverwege de avond besloten we dat het wel leip was om naar Darling Harbour te gaan, om daar ergens te gaan stappen. Na miljoenen keren te zijn foutgelopen, waren we er eindelijk. En toen had onze geliefde Sharity haar ID niet bij. Dus besloten we om onze tocht weer naar het hostel te vervolgen. Omdat iedereen zo gaar als Gerrie de Gare Garnaal was, lekker naar bedje gegaan. Nouja lekker... Ik moet nog wel even wennen aan alle snurkende mensen op de kamer.
De volgende dag weer vroeg uit de veren om van Coogee Beach naar Bondi Beach te wandelen. Ik wilde het eigenlijk voor jullie verzwijgen, maar het was echt STERVESKOUD. Dus dat was lekker warme choco drinken onderweg (helaas zonder slagroom). Een frikandelletje uit de muur was ook wel lekker geweest, maar helaas zal ik daar nog even op moeten wachten.. Maar het was wel een mooie wandeling :). Ondertussen nog even een Walvis gespot in de zee. savonds hadden we een kroegentocht. Ik heb me vooral verbaasd over hoe duur de drankjes zijn! Achjoh, 4,50 euro voor een biertje, 7 euro voor een mix. Alsof het niets is... (Gelukkig is de Goon uitgevonden) Sponsors zijn dus altijd welkom....Maar niet alleen in de kroeg is het duur. ALLES is duur 5,6 euro per kilo paprika, 3,5 euro voor een pak koekjes.. Na een nacht vol dansjes (en iets minder drankjes) back to the hostel! En wat hoor je te doen na een avondje stappen? Heeee das toevallig, ik heb nog een doosje eieren in de koelkast in de keuken van het hostel staan! Owneee, de keuken is om 10pm dicht. Fuck it, laten we gewoon even kijken. Toen Agnes en ik bij de keuken aan kwamen waren 2 gasten aan het poetsen. Na onze vrouwelijke charmes in de strijd te hebben gegooid, hadden we lekker eitjeeeees! :D.
Erna zijn we naar ' basecamp' gegaan. Dit is een verblijf in Port Stephens, waar we in cabins sliepen. Zoveeeeeeel gaver dan de stad! Het echte Australie :). Ik weet het zeker, voordat ik naar huis ga wil ik ECHT een schaap hebben geschoren en in de outback hebben gewerkt :). Eeeeeeeeen, ik ben verliefd geworden deze dag. Ik wist dat het eraan zat te komen, maar dat het al in de eerste week zou gebeuren was een beetje onverwachts. De uitverkorne is Josie aka Josephine. De kangaroo die al weetikhoeveel jaar op Basecamp leeft. Wat een geniaal beest! Wat issie zacht! Wat issie lief! Jaaa, daar wil ik de rest van mijn leven mee doorbrengen. In de avond hebben we lekker wijntjes gedronken op het strand. (Met de groep natuuelijk, Josie wilde helaas niet mee)
En toen was het alweer maandag. Voor de mensen die mij een beetje kennen: knopen doorhakken is niet mijn sterkste kant. Heelzeker niet als het gaat om zoveeeel gave dingen die je kunt doen (en het natuurlijk ook allemaal wel wat centjes kost). Maaarrrr het is zover: as vrijdag (28 oktober) vertrek ik naar de Eastcoast. Verder hebben we deze dag echt veel gave dingen gedaan. Met een 4x4 gecrossed door de zandvlakte en lekker sandboarden (waaaa dat is echt gaaf! Als het een olympische sport zou zijn, zou ik eraan meedoen). Nadeeltje: er komt echt overal zand. en met overal bedoel ik ook echt overal! Daarna zijn we naar ' Tomaree Head' gewandeld. WAAAAAA, zo godsgruwelijk mooi! Smiddags lekker chillen met die billen op het stand :)
Minpuntje van de dag: Josie negeert me een beetje. Toch best heftig, als dat het enige is waar je je zorgen over moet maken. Dat een kangaroo geen zin heeft om een selfie met je te maken.. Snachts heb ik nog wel een heftige nacht gehad. Klokslag 3.47am werd ik wakker omdat mijn blaas vol zat. Heel leuk allemaal. Maar het WC gebouw zat een stukkie verderop. Enjaa, de Australische wildernis... Er zijn dsaar wel gewoon slangen, spinnen, en possums. En pikdonker natuurlijk. MAAR IK HEB HET OVERLEEFD!
En toen was de Ultimate Oz week alweer bijna voorbij. Op dinsdag gingen we terug van Port Stephens naar Sydney. Op deze dag heb ik echt een moeilijke beslissing moeten nemen. Het is officieel over tussen mij en Josie. Nadat ze me niet eens is komen uitzwaaien, was ik er klaar mee. Liefde moet wel van twee kanten komen... Het huwelijk is inmiddels afgeblazen. Na de mislukte poging om afscheid te nemen van Josie, en natuurlijk het prachtige Basecamp vaarwel te zeggen, hadden we een dolfijnentour.
Tegen mijn verwachtingen in, hebben we een gang gezien van 5 dolfijnen. Superleuk! Ze kwamen ook best dicht bij de boot. Helaas is mijn doel niet gelukt: een selfie met een dolfijn was toch een beetje te hoog gegrepen.
En daar was het hoogtepunt van de dag: na een week lang op pizza, burgers en nog meer ongezond eten te hebben geleefd, hebben wel lekker PASTA MET HEEL VEEL GROENTJES gemaakt :).
En toen was het alweer vandaag... Een dag om de administratie bij te werken. Morgen naar de Blue Mountains met een stel van de oz groep en overmorgen starten met de Eastcoast!
Voor degene die zich druk om mij maken: NIET DOEN! Ik vermaak me hier prima :). Daarnaast vind ik het hostelleven echt geniaal. Iedere nacht heb je wel weer iemand anders op je kamer liggen. Helaas is het niet ongewoon dat mensen snurken of andere (rare) dingen doen.
Ik hoop btw niet dat de trend zich gaat voortzetten, want dan kom ik thuis zonder hersens en kan ik mn diploma weer inleveren. Op de eerste dag na, nog iedere avond feesten, alcohol en nog meer alcohol...(sorry mams, ik doe wel verantwoordelujk hoor!)
Tjuuuuus!
PS. fotos volgen nog! (Er klopt nog geen zak van, maar er wordt aan gewerkt)
UPDATE: fotos uploaden vanuit telefoon hierop gaat op zn zachts gezegd best wel kut. Voor deze ronde staan de fotos op facebook (sorry mensen zonder facebook...). Maar vgm staan er inmiddels hier wel een aantal fotos op...
Ga even kijken hoe ik t met mn volgende verhaaltje ga fiksen :)
-
26 Oktober 2016 - 16:46
Mam:
Ha Maaike.
Nee hoor ik maak mij helemaal niet druk -
26 Oktober 2016 - 17:19
Mam:
Haha....... ik heb maar n klein stukje verzonden zie ik.
Maar in ieder geval geniet van je trip aan de oostkust. We horen en zien wel.
Vol verwachting wachten we op de foto's.
-
26 Oktober 2016 - 18:49
Riky Van Gorp:
Hoi Maaike,
Een erg leuke week gehad volgens mij.
Alleen jammer dat de liefde tussen jou en Josie zo snel over was.
Misschien volgt er wel snel een andere liefde!
Geniet nog van alles de komende tijd.
Groetjes Riky. -
27 Oktober 2016 - 17:06
Lisa:
Hoi Tante Maaikeeeee!!
Dat duurde wel een beetje lang hoor voordat je eindelijk weer wat liet weten haha. Ben veel te nieuwsgierig hoe het gaat.
Echt super dat je het zo naar je zin hebt! Ben heel benieuwd naar de foto's en wat je nog meer gaat doen.
En je gaat je diploma zeker niet inleveren!!!! Hebben we veel te hard voor gewerkt.
Heel veel plezier !!
X Lisa -
28 Oktober 2016 - 06:00
Wendy Peters:
Hi! Oh dat wordt de komende maanden weer genieten voor mij. Heerlijke verhalen. Ik reis weer met je mee! -
29 Oktober 2016 - 08:53
Ellen:
Hee Maaiks!
Wat tofff!! Zo ken je ik je weer he, lekker op d'n eier na t feesten;) Fijn dat we ons niet druk hoeven te maken, maar dat had ik zelf al wel door halverwege je verhaal haha! Wat een super leuke dingen allemaal en wie weet wat de tijd allemaal nog brengen gaat daar.. Geniet er met volle teugen van en ik zie je volgende verhaaltjes wel weer verschijnen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley